Πέμπτη 7 Μαρτίου 2013



ΣΥΛΛΟΓΟΣ  ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΙΚΑ-ΕΤΑΜ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ & ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
Αριστοτέλους 15 – Θεσσαλονίκη Τ.Κ 54624
Τηλ. 2310 981829-Κιν. 6947003486  Φαξ 2310 900111 / 2310 294966
                                                      MAIL: seikathess@yahoo.com




07 Μάρτη 2013
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΓΥΝΑΙΚΑΣ
Η 8η Μαρτίου έχει πλέον καθιερωθεί στην συνείδηση της κοινής γνώμης ως «ημέρα της γυναίκας». Μια ημέρα αφιερωμένη μόνο στις γυναίκες. Σε κάθε χώρα το επίκεντρο του εορτασμού είναι ο σεβασμός, η εκτίμηση και η αγάπη προς τη φύση της γυναίκας αλλά και τα οικονομικά, πολιτικά και κοινωνικά επιτεύγματα της.
Στο ερώτημα «τι νόημα έχει η Ημέρα της Γυναίκας» σήμερα, η απάντηση είναι απλή. Πράγματα που σήμερα είναι αυτονόητα για τις γυναίκες - στο δυτικό κόσμο τουλάχιστον- όπως το δικαίωμα στην ψήφο, στην Παιδεία, στην ελευθερία να ορίζουν οι ίδιες τη ζωή τους, τη σεξουαλικότητα τους, την επιλογή πάνω στη μητρότητα, στα εργασιακά δικαιώματα και τόσα άλλα, δεν ήταν πάντα αυτονόητα. Αυτό έρχεται να μας θυμίσει αυτή η μέρα.
Η πρώτη Ημέρα της Γυναίκας εορτάστηκε στις ΗΠΑ στις 28 Φεβρουαρίου του 1909. Καθιερώθηκε από το Σοσιαλιστικό Κίνημα ως τιμή στις γυναίκες - απεργούς της βιομηχανίας ενδυμάτων - οι οποίες αξίωσαν καλύτερες εργασιακές συνθήκες και «ίση αμοιβή για ίση εργασία» με τους άνδρες.
0 διεθνής χαρακτήρας της Ημέρας της Γυναίκας καθιερώθηκε το 1910 στην πρώτη διεθνή διάσκεψη Γυναικών στα πλαίσια της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, στην Κοπεγχάγη, από την σημαντική Σοσιαλίστρια πολιτικό Κλάρα Ζέτκιν.
Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας καθιερώνεται από τα Ηνωμένα Έθνη να τιμάται στις 8 Μαρτίου, το 1975, ενώ το 1977 η Γενική Συνέλευση υιοθετεί ψήφισμα βάσει του οποίου καθιερώνεται να τιμώνται τα δικαιώματα των Γυναικών και η Παγκόσμια Ειρήνη.
Αυτό το παγκόσμιο κίνημα επηρέασε και την Ελλάδα φυσικά. Η θέση της γυναίκας στην Ελληνική κοινωνία αναβαθμίστηκε, τουλάχιστον θεσμικά, το 1952 όπου με τον νόμο 2159 οι Ελληνίδες απέκτησαν το δικαίωμα «εκλέγειν και εκλέγεσθαι».
Η ισότητα θεσπίστηκε το 1975. Ενώ το 1982 ψηφίστηκε ο νόμος για να συνταξιοδοτηθεί η Ελληνίδα αγρότισσα. Χρειάστηκαν άλλα δύο χρόνια (1984) για να ασκείται αυτεπάγγελτη δίωξη σε περίπτωση βιασμού βάσει του νόμου και ακόμη δυο (1986) για να νομιμοποιηθούν οι αμβλώσεις.
    Κατά κοινή ομολογία ο 21ος αιώνας χαράζει ως ο αιώνας της καταξίωσης και της ανάδειξης του κοινωνικού φύλου των γυναικών. Της ανάδειξης που σημαίνει ισοτιμία, ισότητα, συμπληρωματικότητα, αλληλοσεβασμό, ίσες ευκαιρίες και δικαιώματα και για τα δύο φύλα.
  Σημαίνει απελευθέρωση των δημιουργικών δυνατοτήτων των γυναικών για την ατομική τους ολοκλήρωση, σε όφελος της κοινωνίας και των δημοκρατικών θεσμών
Όλα τα παραπάνω όμως δεν θα τα φέρουν οι νόμοι, θα τα φέρουν οι άνθρωποι, θα τα φέρω εγώ, όταν σέβομαι τη συνάδελφο μου στην εργασία και της αναγνωρίζω τους κόπους και τις επιτυχίες, θα τα φέρεις εσύ όταν δεν θεωρείς ότι μοναδική σου εργασία είναι η πρωινή και ότι οι δουλειές του σπιτιού είναι ευθύνη της γυναίκας σου, θα τα φέρει ο κάθε γιος όταν βοηθάει και λέει ένα ευχαριστώ στη μητέρα του, θα τα φέρει ο κάθε πατέρας όταν σέβεται τις ανάγκες και τις επιθυμίες της κόρης του, θα τα φέρουμε όλοι εμείς οι άντρες που θα καταλάβουμε και θα αποδείξουμε με πράξεις, ότι είμαστε ίσοι με τις γυναίκες αλλά όχι ίδιοι. Που θα τις σεβαστούμε και θα τις αγαπήσουμε όπως εκτιμάμε και αγαπάμε την αδελφή μας και τη μάνα μας. Γυναίκες άλλωστε είναι κι αυτές».
ΓΙΑ ΤΟ Δ.Σ.
Ο Πρόεδρος                                                                       Ο Γεν. Γραμματέας
Μίξιος  Στράτος                                                                  Κάμτσης Σωτήρης